Terrain
General Condition
Thonburi Railway Station (formerly) is currently under the supervision of Mahidol University. As part of the Siriraj Bimuksthan Museum The train station building a conservation building It has been well maintained.
Height above mean sea level
2 metersWaterway
Chao Phraya River
Geological conditions
Holocene sediments
Archaeological Era
historical eraera/culture
Rattanakosin era, King Rama V era, King Rama 1 eraTypes of archaeological sites
Palaces/palaces, transport/unloading points of people or goodsarchaeological essence
When King Buddha Yodfa Chulalok the Great was crowned as the first king of the Chakri dynasty in 1782, he saw that Thonburi was a city in which Chaiyaphum was at risk of failing to maintain the city. and not suitable for future urban expansion due to the limited size of Thonburi Therefore, he moved the capital to the east side of the river. and built the Grand Palace the following year The area on the Thonburi side is still used as a source of supplies and a craftsman community that has been passed down since the Ayutthaya period. as well as being the residence of the royal family and nobles who contributed to the preservation of the city The location of the people's houses are scattered along the banks of the canal. both Buddhist and Muslim communities where important religious places during the aforementioned period were located (Borundi Company Limited 2019) as follows:
Bangkok Noi Mosque Located along the southern bank of Bangkok Noi canal. It has been in use since the Ayutthaya period and continued to be used until the Thonburi period. The appearance of the mosque is not documented as to what form it looks like. But it is recorded in the book of the Ministry of Public Works. When the Bangkok Noi Railway Station will be built It covers an area of about 2 rai and is said to have 46 issuers, 30 of them Thai Muslims and 16 Muslims in foreign countries such as England and France. that has been filled with soil to prevent flooding firmly In later times, Muslims allowed the railroad to pass through the area. But construction of buildings that need to be excavated is not allowed only, therefore, the Railway Department has made this area as a waypoint for arranging cars only.
Wat Thong (Wat Suwannaram) Around 1803 B.E. His Majesty King Rama I of Rattanakosin ordered the demolition of the original building. which may have been built since the Ayutthaya period and then re-established the whole monastery He built an ubosot, a viharn, and a glass wall in front of him, with two vans, along with the Senasana and please build a cemetery The aforementioned temple is located in the west of the area outside the city of Thonburi. It may be an area to manage the funeral of people in that area in the Rattanakosin era. In addition, around the year 1802, the Department of the Royal Palace of Bowon Sathan Phimuk went in the war in the northern provinces. Please let these northerners set up houses near Wang Lang. causing the area to have another group of northerners to come in.
Wat Bang Wa Noi (Wat Amarinthararam) Department of the Royal Palace, Bowon Sathan Phimuk (Her Royal Highness Prince Krom Luang Conservation Thewet) in the reign of King Rama 1 renovated the entire monastery in the year 2306 and gave it the name. "Wat Amarinthararam" but not yet completed His Highness first
Later in the reign of King Rama III of Rattanakosin Evidence has emerged that mentions the way of life of the people along the Bangkok Noi canal in Nirat Phra Prathom as follows:
“Until Nawakla can easily enter Khlong Kwang, Tambon Bangkok Noi La Hoi Huan, Phae Lae Market, and Khao Thod Phuan, and then All the boats in the market are uninterrupted.”
from the above text It can be seen that it is mentioned about taking a late night boat ride to worship Phra Pathom Chedi in Nakhon Chai Si. which has passed along the Bangkok Noi canal which is a raft market area and house market from the head of the Chao Phraya River Continuing deep into the Bangkok Noi Canal Pass Thonburi Railway Station (formerly Ban Bu, Wat Thong (Wat Suwannaram) until Bang Bamru The houseboat gradually fell into the garden area It shows the conditions of life of people at the mouth of the Bangkok Noi canal on both sides of the early Rattanakosin period, who often lived on expensive houses.
During the reign of King Chulalongkorn, the reign of King Rama V has developed and reformed many areas in Rattanakosin. One of the country's developments during this period was the construction of road and rail transport routes. which the area of the palace after the early Rattanakosin period has been modified to "Siriraj Hospital" (Siriraj Hospital)
Until the year 1900, King Chulalongkorn, graciously To build the western line, Phetchaburi Line, starting at the Chao Phraya River at the mouth of the Bangkok Noi Canal. so that people from the Bangkok side can easily cross the boat to get on the train set up a station on the riverbank; in the same area for convenience The area to be built starts from the Chao Phraya River along the Bangkok Noi Canal to the west through the Bangkok Noi Mosque. and Wat Amarinthararam The community around the mosque and temple to the canal area of Wat Suwannaram resulting in a large expropriation of land The expropriated area is Bangkok Noi Mosque or Small Rule Which has an area of about 2 rai because the area is a religious place that is important to Muslims at the mouth of the Bangkok Noi canal. Therefore, His Majesty King Chulalongkorn therefore graciously His Majesty bestowed land and personal property to build a mosque on the opposite side, namely the Bangkok Noi Canal on the north side. in the area that used to be the Royal Shipyard and the Royal Area Next is the Grand Mosque of Bangkok Noi or the present-day Ansaris Sunnah Mosque.
There is also an expropriation of Wat Amarintraram. From the purchasing document at Petchaburi Railway made it known that the temple area was larger than the present The abbot will ask the Railway Department to replant the same buildings in all other places. But the Railway Department is of the opinion that Many temple buildings have decayed and are not being used, such as the old church, the damaged pavilion, etc. The new construction will be useless and cost a lot of money. Therefore, it will create something else to replace it that is useful, namely building a school for one house. Pavilion, Boathouse and Pier
After completing the land expropriation operation Thus, the construction of the Thonburi Railway Station, a garage, a turnover, and a train station accommodation in the area along the Bangkok Noi canal was completed. The opening ceremony of the Phetchaburi Railway was held on June 19, R.S. 122 (1904), His Majesty King Chulalongkorn Opened by a royal chariot out of the Grand Palace with me, the dust of His Majesty the King led the procession. Come sit on the royal barge at Ratchaworadit Pier up along the river to dock the royal barge at the railway bridge pier at the mouth of the Bangkok Noi canal and then proceeded to board the royal train to the railway station for the opening ceremony and proceeded to crucify the railroad tracks Then graciously Let the inaugural train go to Phetchaburi There is a Phra Chai Lang elephant enshrined in the car in front, along with a monk named Phra Amorn Moli, the primate of Ratchaburi Province. Sprinkle sand all the way to Phetchaburi. The Phetchaburi Railway has been operating since then until now.
Bangkok Noi Railway Station It is characterized by an oval-shaped area of approximately one kilometer fraction. From the mouth of the Bangkok Noi Canal, from the Chao Phraya River, along the Bangkok Noi Canal to Ban Bu Community The Bangkok Noi Canal is on the north side and the east side is the Chao Phraya River. The south side is adjacent to the Chiang Mai Palace area. Wang Lang, Amarinthararam Temple and the western side of the slender neck is the railway heading to the Maha Sawat Canal. The mouth next to the Chao Phraya River will have a rounded shape. On the side of the Chao Phraya River, there will be a water pier for the King and next to it is a royal pier. The pier for the King is located near the mouth of the Bangkok Noi canal. On the other side of the railroad tracks, there is a royal car garage where King Chulalongkorn visited Nakhon Pathom and Phetchaburi several times with this route and Bangkok Noi Railway Station. His Majesty traveled from Ratchaworadit Pier by steamboat to King Chulalongkorn's pier, then proceeded to board a train led by a steam locomotive.
Inside the Bangkok Noi Railway Station There is a pavilion, the stationmaster's house and the station building. Many railway tracks, with avoidance rails, scale bridges, water storage, car sheds, 2 decks for firewood, factory warehouses. Hemispherical locomotive storage shed There are factories and large workshops. Coal plants, foundries and warehouses are considered spacious. When opening the Phetchaburi Railway for about 6 years
Later, in August 1909, His Majesty King Chulalongkorn graciously ordered the Ministry of Public Works to expand the Southern Railway from Phetchaburi. Continue to Prachinburi, Chumphon, Lang Suan, Chaiya, Nakhon Si Thammarat, Phatthalung, Songkhla, and Rangae. and called this new railway "Southern Railway" thus resulting in the expansion of land expropriation area.
Later, in the reign of King Rama VI, King Rama VI was graciously pleased to to extend the Southern Railway route down to Malay, Kelantan and Saiburi, making the journey The transport of people and goods has greatly increased. But Bangkok Noi train station is getting cramped. Because Bangkok Noi Railway Station was originally built to support only the train journey between Bangkok - Phetchaburi, therefore His Majesty King Mongkut /> His Majesty was graciously pleased to To expand the Bangkok Noi Railway Station again in the year 1914, at that time the Railway Department had moved under the responsibility of the Ministry of Transport.
The expansion of the railway station field has given Mr. Ye A Krams Ingenia to maintain the Phetchaburi Railway as the Commissioner of Transport. give the Buddha amulet The district governor is the local governor. These two governors were responsible for allocating land for the expansion of the station. Therefore, the land expropriation occurred to expand into the area adjacent to Wat Amarintraram, Ban Noen and Ban Bu again. Later in 1917, His Highness ordered the Department of Railways, Northern and Southern Lines to be combined.
In addition, the initiative to build Rama VI Bridge is the only railway crossing bridge to connect Bangkok and Thonburi province. During the reign of King Prajadhipok, the reign of King Rama VII increased the expansion of the urban area. until unable to support development effectively Therefore, there is an idea to expand the Phra Nakhon area to Thonburi province. The idea was to build the Pathom Borom Rachanuson Bridge. for cars and pedestrians crossing the Chao Phraya River to celebrate the 150th anniversary of Rattanakosin in 1932 graciously To cut off 10 roads on the Thonburi side for connecting the route between Phra Phuttha Yodfa Bridge and Thonburi Station. The road that cuts through the Thonburi railway area is Issaraphap Road, Arun Amarin Road.
Later in the year 1940, the Railway Department reported to the Ministry of Economic Affairs that The former building of the Thonburi Railway Station is an old building that was built since the construction of the railway. It is now obsolete and does not correspond to the continually developing and expanding urban conditions. Therefore, it is necessary to reconstruct the construction by expanding through the new station. To suit the business of transporting passengers and goods
On January 1, 1942, the Railway Department renamed the station and stopped some trains. to match with the local office of the region Bangkok Noi Station was renamed to "Thonburi Station" and in the same year Thailand joined the Axis powers consisting of Germany, Italy and Japan. The Japanese Battalion has used Thailand as a regional war base.
1942, during World War II, the Japanese landed in Songkhla and seized the Thonburi Railway Station as a base for transporting and unloading various weapons. to Kanchanaburi to be forwarded to Burma But since Thailand agrees to be friendly with the Japanese side, it doesn't have much impact. which at the mouth of Bangkok Noi canal at that time was a large market There are boats selling various kinds of goods. Farmers in the Bangkok Noi canal tend to trade products from the garden, such as fruits, banana leaves, garden peppers, limes, kaffir limes, etc. There are rafts lined on both sides of the mouth of the Bangkok Noi canal. including rafts selling Muslim mattresses And it is a well-known producer of fine mattresses. Besides Pak Khlong Bangkok Noi Floating Market, there is also a land trading source, the Golden Temple Market, an old temple that has existed since the reign of King Rama V.
In 1944, the people of Bangkok began to be affected by the war. The Allies began to attack the Japanese-based Axis powers. which at that time had set up troops in the city at many points Especially around the Thonburi Railway Station is a big base. This caused the area to be heavily attacked several times. It is recorded that The area of Ban Bu adjacent to the train station was violently blown up. ผู้คนบาดเจ็บและเสียชีวิตจานวนมาก ทาให้ฐานทัพญี่ปุ่นที่บางกอกน้อยพังเสียหายอย่างมาก รวมถึงอู่เรือหลวง อู่เรือพระราชพิธี มัสยิดคลองบางกอกน้อยได้ถูกระเบิดเสียหายด้วยเช่นกัน แต่หลวงพ่อโบสถ์น้อยในวัดอมรินทรารามยังคงอยู่ในสภาพที่เกือบสมบูรณ์
พ.ศ. 2488 ฝ่ายสัมพันธมิตรได้นาเครื่องบินมาทิ้งระเบิดครั้งใหญ่อีกครั้ง ส่งผลให้ฐานทัพญี่ปุ่นบริเวณสถานีรถไฟเสียหายอย่างมาก และสร้างความเสียหายให้กับพื้นที่ใกล้เคียงคือ มีระเบิดตกลงในบริเวณมัสยิดบางกอกน้อย โรงเรียนราชการุญ และหมู่บ้านมุสลิมริมคลองบางกอกน้อยฝั่งเหนือบริเวณตรงข้ามสถานีรถไฟ ทาให้พื้นที่ดังกล่าวเสียหายอย่างมาก เหลือเพียงที่ฝังศพและถังน้าของมัสยิดเท่านั้น
พ.ศ. 2489 ทหารฝ่ายสัมพันธมิตรได้เข้ามาปลดอาวุธทหารญี่ปุ่นในเมืองไทย พื้นที่บริเวณสถานีธนบุรีได้รับการซ่อมแซมในสมัยจอมพลแปลก พิบูลสงคราม เป็นนายกรัฐมนตรี โดยมีหม่อมเจ้าโวฒยากร วรวรรณ เป็นสถาปนิกออกแบบอาคารสถานี สร้างเสร็จเมื่อปีพ.ศ. 2493 และเปิดใช้งานบางส่วนในปี พ.ศ. 2490 ส่วนพื้นที่มัสยิดบางกอกน้อย ชาวมุสลิมได้ร่วมกันฟื้นฟูมัสยิดขึ้นมาใหม่ (บริษัท โบรันดี จำกัด 2562)
ในปี พ.ศ. 2546 รฟท.ได้มอบที่ดินบริเวณสถานีธนบุรีจำนวน 33 ไร่ แก่คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล Mahidol University ทำให้ตั้งแต่วันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2546 รฟท.จึงไม่เดินรถเข้าสถานีธนบุรีเป็นการถาวร โดยให้ใช้สถานีบางกอกน้อยที่สร้างใหม่เป็นต้นทาง-ปลายทาง และทำให้อาคารสถานีธนบุรีมิใช่ทรัพย์สินของ รฟท.อีกต่อไป
หลังจากโรงพยาบาลศิริราชได้รับมอบพื้นที่บริเวณสถานีรถไฟธนบุรีจำนวน33 ไร่ จึงได้ดำเนินการก่อสร้างโรงพยาบาลศิริราชปิยมหาราชการุณย์ในระหว่างก่อสร้างได้พบหลักฐานทางโบราณคดี อาทิเช่น ซากเรือไม้ เศษภาชนะดินเผาชิ้นส่วนกระดูกมนุษย์ คณะแพทยศาสตรศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดลจึงได้สนับสนุนให้มีการศึกษาวิจัยทางโบราณคดีขึ้นในการศึกษาวิจัยได้แบ่งพื้นที่ขุดค้นทางโบราณคดีออกเป็น 3ส่วน ส่วนแรก คือ บริเวณที่มีการก่อสร้างอาคารปิยมหาราชการุณย์ (AREA1) ซึ่งมีการขุดดินลึกลงไปแล้วประมาณ 20 เมตรเพื่อก่อสร้างชั้นใต้ดินจำนวน 3 ชั้นส่วนที่สอง คือ บริเวณรอบนอกงานก่อสร้างอาคารปิยมหาราชการุณย์ (AREA2) ประกอบไปด้วยอาคาร 4 อาคาร ส่วนที่ 3 คือพื้นที่ด้านตัวอาคารสถานีรถไฟธนบุรี (เดิม) (AREA3)ต่อมาโรงพยาบาลศิริราชได้มีโครงการจัดตั้งพิพิธภัณฑ์ศิริราชพิมุขสถานในพื้นที่นี้โดยบูรณะตัวอาคารสถานีรถไฟธนบุรีเป็นตัวอาคารจัดแสดงหลักและอาคารอนุรักษ์อื่นๆ ในการนี้ได้ทำการขุดค้นฐานรากของป้อมพระราชวังหลังบริเวณด้านหลังตัวอาคารสถานีรถไฟธนบุรี(เดิม) เพิ่มเติมอีกครั้งในปี พ.ศ.2554 (กรรณิการ์ สุธีรัตนาภิรมย์ 2562)
หลักฐานทางโบราณคดีสำคัญ (กรรณิการ์ สุธีรัตนาภิรมย์ 2562)
1. การเก็บกู้หลักฐานทางโบราณคดีที่พบระหว่างการเตรียมการก่อสร้างอาคารและสำรวจผิวดินบริเวณพื้นที่ที่1 (AREA 1)
โลงไม้และโครงกระดูกมนุษย์ พบโลงไม้ภายในบรรจุโครงกระดูกมนุษย์ 1 โลงและโครงกระดูกมนุษย์ 2 โครง ระดับของการฝังศพทั้ง 3 โครง อยู่ในระดับเดียวกันคือ ประมาณ 2เมตรจากผิวดินปัจจุบัน การวางตัวของโลงและโครงอยู่ในแนวเดียวกันตามแนวทิศเหนือ - ใต้โดยวางศีรษะไปทางด้านทิศเหนือ และไม่พบโบราณวัตถุฝังร่วมแต่อย่างใด
จากการศึกษาพบว่าเป็นโครงกระดูกมนุษย์ที่อยู่ในสมัยรัตนโกสินทร์ก่อนสร้างสถานีรถไฟธนบุรีในสมัยรัชกาลที่ 5
ซากเรือไม้ ซากเรือไม้ที่พบมีขนาดกว้าง 5 เมตร ยาว 24เมตร ลักษณะของเรือที่พบเป็นเรือกระแชง ท้องเรือเป็นทรงโค้งกลมขนาดใหญ่ภายในเรือพบตะปูปลิงเป็นจำนวนมาก กงเรือเป็นไม้โค้งวางตามแนวขวางตามท้องเรือ วางเรียงกันถี่เป็นระยะห่างกันประมาณ50 เซนติเมตร ใต้ท้องเรือใช้แผ่นทองเหลืองบุใต้ลำเรือ พบตัวอักษรภาษาอังกฤษประทับที่แผ่นทองเหลือง ตรงกลางเป็นตัวอักษร 24 ล้อมรอบด้วยวงกลม และมีตัวอักษรพิมพ์นูนว่า “MUNTZ PATENT”
บริเวณเปลือกเรือด้านทิศตะวันตกพบร่องรอยของไฟไหม้ตลอดทั้งแนวเกือบครึ่งลำเรือสันนิษฐานว่า หลังจากเรือลำนี้ได้ถูกชะลอมาจอด ณ ที่แห่งนี้แล้วต่อมาบริเวณนี้มีไฟไหม้เกิดขึ้น เรือบางส่วนก็ถูกไหม้ในคราวนั้นด้วย เรือทั้งลำวางอยู่บนคานที่มีลักษณะคล้ายซุงทั้งท่อนมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 23 เซนติเมตร ยาวประมาณ 4.50 เมตรใช้เป็นคานรองรับลำเรือ เมื่อครั้งเป็นสถานีรถไฟธนบุรีเคยมีลำคลองสายเล็ก
เป็นท่าเทียบเรือ เรือนี้ถูกถมทั้งลำจากหลักฐานทั้งหมดสันนิษฐานว่าเรือควรอยู่ในช่วงที่มีการปรับถมพื้นที่ครั้งใหญ่คือ ช่วงกำลังสร้างสถานีรถไฟ หรือช่วงปรับปรุงพื้นที่หลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่2
ใต้ท้องเรือได้ขุดค้นพบไหเครื่องเคลือบสีน้ำตาลอมสีดำขุ่นไหใบนี้ผลิตจากกลุ่มเตาสืออวน เมืองฝ่อซาน เมืองกว่างตงโดยอาจมีแหล่งผลิตอยู่ที่เตาหนานเฟิง มีอายุราวปลายพุทธศตวรรษที่ 24 ถึงต้นพุทธศตวรรษที่ 25 ตรงกับรัชกาลจักรพรรดิเต้ากวงถึงรัชกาลจักรพรรดิเสียนเฟิงแห่งราชวงศ์ชิงและตรงกับรัชกาลที่ 3 - 4 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ภาชนะดินเผากลุ่มนี้มักพบในแม่น้ำเจ้าพระยา บริเวณป้อมเพชรอำเภอพระนครศรีอยุธยา Phra Nakhon Si Ayutthaya Province ในแม่น้ำแม่กลอง อำเภอเมืองราชบุรีจังหวัดราชบุรี และที่วัดท่าพูด จังหวัดสมุทรสงคราม ในต่างประเทศพบจากแหล่งเรือเดสซารุ ประเทศมาเซีย
เรือไม้นี้ได้ถูกตัดออกเป็น 7 ส่วน เพื่อนำขึ้นมาจากใต้ดิน เพื่อนำไปอนุรักษ์ปัจจุบันเรือไม้นี้จัดแสดงอยู่ในพิพิธภัณฑ์ศิริราชพิมุขสถาน
2. การสำรวจทางโบราณคดี
พบเศษเข็มไม้เศษกระเบื้องมุงหลังคากระจัดกระจายโดยรอบ เศษกระดูกช้าง ลูกระเบิด ภาชนะดินเผาเนื้อดินทั้งที่เต็มใบและแตกหักเครื่องถ้วยจีนทั้งที่เต็มใบและแตกหัก ทั้งที่กำหนดอายุได้ในสมัยอยุธยา
ตอนปลาย และรัตนโกสินทร์ตอนต้น
3. การขุดค้นทางโบราณคดีป้อมพระราชวังหลัง
จากการขุดค้นด้านหลังอาคารสถานีรถไฟธนุบรีเดิมได้พบแนวอิฐยาว18 เมตร มีความกว้างประมาณ 1.9 -2 เมตร บริเวณส่วนฐานรากของป้อมพระราชวังหลังพบที่ระดับต่ำกว่าผิวดินปัจจุบัน1 เมตร อิฐที่ใช้ก่อกำแพงมีขนาดเฉลี่ย 17.5x34x8.5 เซนติเมตร แนวอิฐทั้งหมดมีความสูงประมาณ2.3 เมตรอิฐที่ใช้รองรับอยู่ด้านล่างจะมีขนาดใหญ่ขึ้นตามระดับความลึก
ป้อมพระราชวังหลังใช้กำแพงเป็นตัวรับน้ำหนักทั้งหมดไม่มีการใช้ซุงหรือเข็มไม้การรับน้ำหนักใต้แนวอิฐก้อนสุดท้าย (ชั้นอิฐที่ 19)ใช้ทรายละเอียดที่มีขนาดเม็ดพอๆ กันซึ่งผ่านการคัดเลือกจากที่อื่นมาปรับถมพื้นที่บริเวณนี้อย่างจงใจก่อนจะก่อฐานรากด้วยอิฐ
จากตำแหน่งที่ตั้งและทิศทางการวางตัวของแนวอิฐสามารถเทียบเคียงได้กับแนวของป้อมพระราชวังหลังป้อมมุมกำแพงด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือบริเวณปากคลองบางกอกน้อยของพระราชวังหลัง ในแผนที่เก่าพ.ศ.2439ที่สร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 1 สมเด็จฯกรมพระยาดำรงราชานุภาพมีพระนิพนธ์ถึงพระราชวังหลังในตำนานวังเก่าไว้ว่า
“พระราชวังหลังสร้างที่ตำบลสวนลิ้นจี่(คือตรงที่ตั้งโรงศิริราชพยาบาลบัดนี้) ตั้งแต่กรมพระราชวังหลังดำรงพระยศเป็นสมเด็จพระเจ้าหลานเธอเจ้าฟ้ากรมหลวงอนุรักษ์เทเวศร์ด้วยที่ตรงนั้นมีป้อมปราการเป็นมุมเมืองมาแต่ครั้งธนบุรีจึงเป็นที่สำคัญสำหรับป้องกันพระนครทางฝั่งตะวันตกมาสถาปนาเป็นพระราชวังหลังต่อชั้นหลัง”
สันนิษฐานว่าป้อมพระราชวังหลังนี้ปรับปรุงมาจากป้อมมุมเมืองกรุงธนบุรีมาแต่เดิม