The Olympic Games were the highest religious festival of the Greeks. After the destruction of the prehistoric world, they first revived in antiquity in the 8 o century BC and were held every four years in the holy city of Olympia to honor Zeus, father of the Olympian gods.
In the official narrative of the International Olympic Committee, the revivalist of the Olympic Games is Baron Pierre de Coubertin, the Olympics were first revived in the modern era in Athens in 1896, the second Games were held in Paris in 1900 and the third in St. Louis in 1904.
The historical truth is completely different.
Baron Pierre de Coubertin did not revive the Olympics. He was a great Philhellenic who contributed, after their revival, to the formation of the International Olympic Committee and their internationalization.
The rebirth of the ideals of Olympism was not a process of virgin birth. It festered for an entire century. It started from the revolutionary Enlightenment movement, was submitted and voted for the first time by the National Assembly of the French Revolution, was a vision of the fighters of the Greek Revolution, was institutionalized in Greece from 1858 and received international status in 1894 at the University of the Sorbonne
The Games organized in 1896 in Athens were not the first of the modern era, but the second. The third original Olympics were not held, neither in Paris in 1900 nor in St. Louis in 1904. Revival of the Olympics is a different matter from internationalization.
The rebirth of the ideals of Olympism was not a process of virgin birth. It festered for an entire century. It started from the revolutionary Enlightenment movement, was submitted and voted for the first time by the National Assembly of the French Revolution, was a vision of the fighters of the Greek Revolution, was institutionalized in Greece from 1858 and received international status in 1894 at the University of the Sorbonne.
The first three true Olympic Games of the modern era were organized in Greece. The establishment of the International Olympic Committee in 1894 in Paris gave an international institutional dimension to the struggles and the work of the people who offered their ideas, property and life for the revival of the values of Greek culture.
The idea of reviving the Olympic Games in modern times was first presented by member of the Nine Muses of Apollo (to which Voltaire, Condorcet and Benjamin Franklin belonged) Charles-Silber Rohm and voted by the National Assembly of France Revolution in 1793.
From 1797, Rigas Velestinlis connected the vision of organizing the Olympics with the Greek Revolution, the re-synthesis of the Greek identity, the establishment of the Hellenic Republic and the Renaissance of Greece.
Panagiotis Tsoutsos drafted and submitted the Draft Law entitled "On the establishment of National Holidays and Public Games according to the model of antiquity" in 1835, with which he proposed the establishment of March 25 as a National Holiday and to which he linked the revival of the Games with her celebration.
The Philosophical School of the University of Athens formulated from 1858 the "Regulation on the Establishment of the Olympic Games" and the "Regulation of the Olympic Games" for the Olympic and Endowment Committee, giving for the first time the ancient idea the form in which it is perceived in modern times
Evangelis Zappas was inspired by Rigas Velestinlis, the principles of the "Greek Prefecture - i.e. Speech on Freedom - rather than Anonymous of the Greek" and Panagiotis Soutsos, he envisioned the international dimension of the Games and, from 1856, offered a large part of his enormous fortune for the financing of the infrastructure and the establishment of the Olympic Committee responsible for the organization of the Games with the aim of permanently holding the Games every four years in Greece, even before Baron Pierre de Coubertin was born.
The Faculty of Philosophy of the University of Athens formulated from 1858 the "Regulations Concerning the Establishment of the Olympic Games" and the "Regulations of the Olympic Games" for the Olympiads and Endowments Committee, giving for the first time the ancient idea the form in which it is perceived in the modern season.
King George I of the Greeks overcame resistance, revived the ancient Olympic Games in 1870, legislated the permanent holding of the Olympic Games in Greece in 1899 and ensured the absolute success of the first three events. The first three Games that gave the Olympics the form in which they are known worldwide today were organized in 1870, 1896 and 1906 at the Panathenaic Stadium in Athens. The Olympic Games were revived for the first time in the modern era on November 15, 1870. The first International Olympic Games were organized on March 25, 1896. The success of the Second International Olympic Games in 1906 saved the organization of the institution, after its failure in 1900 and in 1904.
On the initiative of Pierre de Coubertin, the International Olympic Committee was established in 1894, which decided to organize an International Olympic Games with the participation of athletes from all countries of the world. The International Olympic Committee and Baron Pierre de Coubertin first assumed a substantial role in the conduct of the Olympics from the fourth Games in 1908 in London onwards, ensuring that they were permanently held every four years in a different city. Its founder also believed in the religious character of Olympism, the revival of which he did not complete.
The role of Rigas Velestinlis
The idea of re-establishing the Olympic spirit in the place where it was born was expressed for the first time in the pre-revolutionary years by the first martyr of the Greek Revolution, Riga Velestinli .
According to the studies of the Scientific Society for the Study of Feron-Velestinou-Riga, Rigas Velestinlis refers to the ancient Greeks, their exploits, achievements, glory and the Olympic Games, the history and symbolism of which is revived in the Map of Greece (Ancient Olympia, performance of Olympian Zeus, club of Hercules, Olympic Games), in the prologue and translation of Pietro Metastazio's epic drama entitled "The All umbia" and extended in 70 pages in the work "Neos Anacharsis ", strengthening the spirit of the enslaved and motivating his countrymen in the revolutionary struggle. He points out that the Olympic Games were founded by Hercules, they were held "in honor of Zeus ", "all the nations of Greece agreed to regard them as dedicated to Zeus, and to venerate them ", they had published a resolution prohibiting "any hostile movement " and that they constituted the signs of ancient chronology.
It highlights the historical continuity of the Greeks, strengthening their self-awareness, who as descendants of the ancients, as he mentions, preserve the Olympic events. He also notes that the Olympic Games "recelebrated by our forefathers ", thus connecting his contemporary Greeks with the ancients.
With his work, Rigas highlighted the Olympic ideals for the re-synthesis of the identity of the Greeks - "The people descended from the Greeks " - and connected the holding of the Games with the Renaissance of Greece:"Truly, you are Greeks, the descendants of those who founded the Olympic Games! »
As evidenced by the documents of the investigative authorities after the arrest of Rigas, the Minister of Police Pergen emphasized to Emperor Francis on 29 December 1797 the value of the Greek edition, which highlighted the spirit of freedom of the Greeks:"The New Anacharsis he seemed not at all fit to show the Greek nation what greatness his country once had ».
With his work, Rigas highlighted the Olympic ideals for the recomposition of the identity of the Greeks - "The people descended from the Greeks." " - and connected the holding of the Games with the Renaissance of Greece:"You are indeed Greeks, descendants of those who founded the Olympic Games! ».
Rigas emphasizes that after the revolution , the Greeks have to give them the glory they had, so that they can be celebrated " from the descendants of the "forefathers » them.
According to the thorough study of the first Director of the Athens Polytechnic (1844-1862), of leading architect Lysandros Kautanzoglou , entitled "Olympia in Faliro and the current Reformed Zappeion ", dated October 20, 1879:" ...properly the first and genius idea of the magnanimous E. Zappa, who, having invented the new Olympian organization, considers it as a supplement to the national program of the immortal Riga Feraeus... Indeed the glory of the man who willed the new games , replacing the old ones, become an occasion, as of old... of many of these higher purpose ... as long ago there was a truce , i.e. the cessation of hostilities between the parties, instituted under the genius Ifitus, the organizer of the Olympic competition... But this grandiose idea of reviving the Olympic games, the brainchild of the great generation of men of 1821 »...
Adamantios Korais and Panagiotis Sooutsos
The magazine «Logios Ermis » which greatly promoted the views of the Greek enlightener Adamantios Korais was entirely devoted in November 1812 to the organization of the Olympic Games, entitled "About the Olympic Games sequence ».
Also characteristic is the fact that Korais, in his letter dated March 6, 1805 to Alexandros Vassiliou notes:"I liked the introductory letter from the Olympias of Metastasios Rigas... Let me honor and use Kyrio Olympiatos ...”
Korai's student, Panagiotis Sooutsos , who was inspired by Rigas, his teacher and the "Hellenic Prefecture" and in turn later inspired Evangelis Zappa, formally formulated for the first time the idea of reviving the ancient Olympic Games in modern times. At the same time, in an extensive article he presented the idea of their revival.
Zappa's desire was to strengthen his country, taking into account that «everyone who deserves the country becomes useful and never a burden to it. » Evangelis Zappas submitted a memorandum to King Otho for the permanent revival of the Olympic Games in Athens, with which he also undertook their full financing
In 1835 – one month after the installation of Othon in Athens as the new capital of the state – Panagiotis Tsoutsos, nephew of the ruler of Moldavia Michael Soutsos (member of the Friendly Society - raised the banner of the Revolution with Alexander Ypsilantis on February 24, 1821 and was excommunicated) and student of the enlightener Adamantios Korai , submitted to the Minister of the Interior Ioannis Kolettis complete memorandum on the revival of the Olympic Games entitled "On the establishment of National Holidays and Public Games according to the model of antiquity", according to which he proposed for the first time the establishment of the 25 th March as a National Holiday, to commemorate the rebirth of Greece with the Revolution of 1821.
In the article by Panagiotis Soutsou , published July 13 1856 in the newspaper "Helios", the editor praises Evangelis Zappa and records in detail his wealth and generosity. He claims that once the Olympic Games are re-established, the name of Zappa should be ranked among the names of the ancient heroes, next to the names of Hercules and Theseus, founders of the Olympic Games of antiquity .
The great benefactor Evangelis Zappa
Evangelis Zappa he was a diaspora Greek. As a fighter, from a young age in the Independence Struggle, he had experienced the greatness of the liberating Struggle alongside the great protagonists. According to the «Greek Prefecture of the Anonymous Greek ", from which - in memory of Riga Feraios - the Greek Benefactors and Evangelis Zappas were inspired:, and I hope as virtuous, wherever they are, that their debt will be forgiven, as it happens, so that they may be restored worthy of virtue... Virtuous, O benefactor of Greece, is only he who, wanting to live for many - that is, benefiting his colleagues , to immortalize his name, and so to speak, to live and die - he does not as much as he wants, but as much as he has to... O Greeks! Free peoples honor worthy men, both in life and after death. While living, with common respect, with true praises, with brave awards, with glorious crowns, wherever they are offered to them. And dying, with eternal memory".
Zappa's desire was to strengthen his homeland, taking into account that «everyone who deserves his country becomes useful and never a burden to it. » Evangelis Zappas submitted a memorandum to King Otho for the permanent revival of the Olympic Games in Athens, with which he also undertook their full financing. He proposed March 25, 1857 as the starting date , according to Soutsou's original proposal . Evangelis Zappa he undertook all the expenses for the revival of the Olympic Games of antiquity, the reconstruction of the Panathenaic Stadium from marble with the enormous amount for the time of 1,200,000 drachmas, the creation of the Olympian Palace - the first Olympic building of the modern era - with the parallel operation of the Museum and the cost of their performance every four years. He also proposed the participation of Panagiotis and Alexandros Soutsos in the Organizing Committee of the Olympics. .
According to the official figures of the Olympic and Endowment Committee:
"While in Greece the topic of reviving ancient ceremonies and games has been fermenting since the first half of the 19th century, Evangelis Zappas is in Romania. That is where his reflection on the way in which similar institutions could be revived, insisting, in fact, to be called Olympic . (...) E. Zappas, knowing the unsuccessful attempts of the past, proceeded to draw up a memorandum (...). The memorandum was sent at the beginning of 1856 and formulated the proposal for the organization of Games in Athens on March 25, 1857 . Zappa took over the costs of these, as well as the construction of an Olympic building . »
Evangelis Zappa died in the year 1865. The handwritten will it had already been drawn up for him on 30.11.1860 and was published after his death (1865) in the Government Gazette with the Decree of 11.8.1865.
According to his cousin and executor of his will, Constantinos Zappa, as evidenced by the speech he delivered at the inauguration of the Palace in October 1888:"The head of my family, my dear venerable Evangelis, decided by inspiration classical to bring back to Greece the ancient times of the Olympic Games, under the terms and conditions of modern life."
With the date of October 22, 1860 (eleven months after the unsuccessful organization of the first Olympiad in Ludovikos Square and just one month before the writing of the handwritten will – November 30, 1860) handwritten letter of Evangelis Zappa , sends 300 golden pounds to the king for the acquisition of the plots of the Panathenaic Stadium , because as he reasons the spirit and purpose of the Olympians would be better expressed in the Stadium!
The competent Minister for the management of the case was A. Rizos Ragavis, a distinguished Phanariot, scholar and diplomat, who served as Minister of Foreign Affairs of King Otho, in the period 1856-1859, when Evangelis Zappas he expressed to him in writing his intention for the revival of the Olympic Games in a series of letters, which they exchanged. He states that Evangelis Zappa He was "dazzled", as he characteristically writes, by the "pompous style" of Panagiotis Soutsou's poetic stomp. , believing that it would "bring back the splendor of the ancient days by repeating the Olympic Games ", he confesses his attempt to "submit some small reforms".
In an interview in the newspaper "Estia" (Year 13th. volume KE'. No. 628, January 10, 1888) Alexandros Ragavis states:
"So I was Minister of Foreign Affairs, when King Othon addressed to me a letter from a previously unknown man, Evangelis Zappa, proposing at his own expense to renew the Olympic Games . (…)Και ως προς την θέσιν μεν ήθελον αυτήν επί της κορυφής του Σταδίου όθεν η Αυλή και οι Ελλανοδίκαι θα ηδύναντο από ευρέος εξώστου να επιβλέπωσι τους αγώνας και τας μυριάδας των περικαθημένων…Αλλ' άξιον του ευγενούς νοός του Ζάππα ήτον διά μεγάλης δαπάνης ν' ανεγείρη, ως εγκαύχημα των Αθηνών, το στάδιον, οιόν ην εν τη αρχαιότητι.(…) ν' αντιληφθούν οι αναγνώσται τι επεθύμει να προσφέρη εις το Έθνος ο μεγαλόφρων Ηπειρώτης και τι αντί τούτου έπραξαν οι ταχθέντες ως εκτελεσταί των πατριωτικών του σχεδίων, οι οποίοι αν εξ αρχής συνεμορφούντο προς την ωραίαν του έμπνευσιν, θα είχον έκτοτε ασφαλίση εις την Ελληνικήν νεότητα την επαρκή σωματικήν αγωγήν, την οποίαν το σχολαστικόν και αντιφυσιολογικόν σχολικόν καθεστώς δεν εννοεί ακόμη να της αποδώση.»
Ο αρμόδιος για τη διαχείριση της υπόθεσης Υπουργός καταλήγει στα Απομνημονεύματά του:
« (…) Αν όμως ανευρεθώσι, θέλει, νομίζω καταστή προφανές, ότι η πρόθεσις του μεγάλου εθνικού ευεργέτου διεστράφη, παρεννοηθείσα. (…) επέμεινα να επισκευασθή καν ουχ’ ήττον και επιμαρμαρωθή, κατά την πρώτην θέλησιν του Ευαγγέλη Ζάππα, και το Στάδιον διά τους αγώνας. (…) και η μεν διάμετρος να υπερτείνη το στάδιον , έχουσα και μέγαν εξώστην κατά το κέντρον διά την αυλήν κατά την τέλεσιν των αγώνων . (…)Και εγώ δ’ αυτός δεν προέβλεπον τότε, ότι δεκαπέντε θα παρέλθωσιν έτη, χωρίς να περατωθή η οικοδομή, ότι θα εσπαταλάτο εις αυτήν ματαία δαπάνη πενταπλασία , νομίζω, εκείνης ην εδίσταζον κατ’ αρχάς να ομολογήσω τω ιδρυτή, ως προϋπολογισθείσαν . (…)έκτοτε η όλη υπόθεσις παρεξετράπη βαθμηδόν της πρώτης αυτής διευθύνσεως, και λυπηρώς ηλλοιώθη. (…) επί πολύ μεν εματαιώθη, είτε δε διεστράφη του μεγάλου σκοπού η εκτέλεσις. (…) Όταν τούτων την φροντίδα ανέθετεν εις με, φυσικώ τω λόγω αισθάνομαι ότι εκ του τάφου του έχει το δικαίωμα να μοι ζητή λόγον της εκτελέσεως των εντολών τον, δι' ης την ακρίβειαν αναγνωρίζω ότι κατά μέρος ευθύνομαι».
Ύψιστη επιθυμία του Ευαγγέλη Ζάππα ήταν η ανάδειξη του ως αναβιωτή των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, όπως αδιάψευστα μαρτυρεί η επιτύμβια στήλη του στον τάφο του, επί της οποίας αναγράφεται:«Έλλησι βασιλικώς αρετής έστησ’ αγώνα, καλόν τε και τέχνης. Ίφιτε, το σον κλέος ουκ άφθιτον μόνον. Ελλάς και εκ του Ζάππα Ολύμπια έχει»
Ο σύγχρονος του Ευαγγέλη Ζάππα λόγιος Μηνάς Μινωίδης, που ζούσε στη Γαλλία, αναφέρει το 1858 στον πρόλογο της έκδοσης του Φιλοστράτου «Περί γυμναστικής » που εκδόθηκε στο Παρίσι:
Περί της των Ολυμπιακών Αγώνων εν Ελλάδι συστάσεως
(...) Ο μεν ευγενής και μεγαλόφρων βαρώνος Σίμων Σίνας επιθυμών της δόξης της Ελλάδος διά της επανόδου της φιλοσοφίας εις την ιδίαν αυτής εστίαν, εξ ης φυγαδευθείσα την Ευρώπην εφώτισεν, εδομήσατο εν Αθήναις τον τηλεφανή Αστερόσκοπον και εκμελετά την όσον ούπω ανέγερσιν της περιβοήτου εκείνης Ακαδημίας του Πλάτωνος’ εω λέγειν ότι εθέλων πολλαπλώς ωφελείν την Ελλάδα και υπηρεσίαν αυτής αναλάβειν κατεδέξατο. (…) Τα νυν δε ο φιλόπατρις, καλός τε καγαθός Ευαγγέλης Ζάππας συνιδών ότι ο ευγενής Σίνας σκοπόν έθετο την διά της φιλοσοφίας βελτίωσιν και ανάπτυξιν της διανοητικής των Ελλήνων δυνάμεως, έγνωκε και αυτός εν μέρει συντελέσαι διά της γυμναστικής προς βελτίωσιν της σωματικής αυτών δυνάμεως, ορθώς και καλώς βουλευσάμενος, ίνα το συναμφότερον βελτιωθώσι νοητικώς και σωματικώς, άτε συνισταμένου του ανθρώπου εκ ψυχής τε και σώματος καθάπερ και ο πυθαγορικός Τιμαίος παραινεί λέγων:«Αρχαί μεν εκ φύσεως, μέσα δε και πέρατα εξ επιμελείας, σώματος τε διά γυμναστικάς, ψυχάς δε διά φιλοσοφίας, αύται γαρ ταις δυνάμεις τρέφοισαι και τονοίσαι και τα σώματα και τας ψυχάς διά πόνων και γυμνασίων.» (…) Άραγε ο κύριος Ζάππας ηθέλησεν βιομηχανικούς αγώνας καταστήσαι;
Ου νομίζω ότι ο φιλογενής ούτος ανήρ όστις ζήλω της των παλαιών Ελλήνων δόξης ορμώμενος ηθέλησε κτισθήναι παλάτιον εκθέσεως ελληνικής τεχνουργίας μη τα εν σπαργάνοις ακμήν ούσης’ που γαρ της Ελλάδος εργαστήρια ή υφαντικά ή μεταλλουργικά ή χαρτοποιά ή, ή, ή, ίνα οι νικώντες βραβεύωνται; οπότε οι Έλληνες άπαντα εκ της Ευρώπης αγοράζουσιν και υφάσματα και ενδύματα και χιτώνια και έπιπλα κ.τ.λ. μηδέν τεχνουργείον καταστήσαντες και προκρίνοντες πέμπειν τα εαυτών τοις ξένοις χρήματα αν’ αυτοί ραστωνεύονται;
Ου νομίζω ως ο κύριος Ζάππας τοιαύτη γνώμη κατέβαλε χρήματα, γιγνώσκων κάλλιστα ότι εκ των τοιούτων τεχνουργημάτων ουδεμία δόξα τη Ελλάδι προσγίνεται αλλά προς ανανέωσιν των αληθώς Ολυμπιακών Αγώνων , ίνα στεφανώνται αθληταί, σταδιοδρόμοι, παλαισταί κ.τ.λ..» Ταύτα την Ελλάδα αναδοξάζουσιν, ταύτα οι Πίνδαροι και οι Σιμωνίδαι και ει τινες άλλοι ανύμνησαν και αθανάτους κατέστησαν τους αθλήσαντας. (…) Έλεγον δ' έτι ως εν Αθήναις η θέσις του Σταδίου υπάρχει, λείπεται δε ανακαινουργηθήναι τα εν εκατέρω τω λόφω καθίσματα και κιγκλίσι περιβάλειν το Στάδιον ου γαρ πρόκειται αγών ιπποδρομίας και αμαξηλασίας, ως μη παρεκτικών σωματικής ισχύος και η τοιαύτη επισκευή του Σταδίου ου μεγάλης δείται δαπάνης, και ου δέονται παλατίου οι γυμναζόμενοι εν ασκίω χώρω.(…) Ταύτα ουν ειδώς και ο φιλογενής και αληθής Έλλην Ζάππας και ενθυμούμενος ότε οι αγώνες ήκμαζον η Ελλάς υπήρξεν ακαταμάχητος…»
Σύμφωνα με τον εξάδελφό του και εκτελεστή της διαθήκης του, τον Κωνσταντίνο Ζάππα , όπως αποδεικνύεται από τον λόγο που εκφώνησε στα εγκαίνια του Μεγάρου τον Οκτώβριο του 1888:«Ο αρχηγέτης της οικογένειάς μου , ο αγαπητός μου αοίδιμος Ευαγγέλης , απεφάσισεν εξ εμπνεύσεως κλασικής να επαναφέρει εις την Ελλάδα τους αρχαίους χρόνους των Ολυμπιακών Αγώνων, υπό τους όρους και τας συνθήκας της νεωτέρας ζωής ».
Ύψιστη επιθυμία του Ευαγγέλη Ζάππα ήταν η ανάδειξη του ως αναβιωτή των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, όπως αδιάψευστα μαρτυρεί η επιτύμβια στήλη του στον τάφο του, επί της οποίας αναγράφεται:
« Έλλησι βασιλικώς αρετής έστησ’ αγώνα, καλόν τε και τέχνης. Ίφιτε, το σον κλέος ουκ άφθιτον μόνον. Ελλάς και εκ του Ζάππα Ολύμπια έχει ».
Ο κανονισμος των Ολυμπιακων Αγωνων
Οι διαδικασίες για την αναβίωση των Αγώνων ξεκίνησαν επισήμως στις 19 Αυγούστου 1858, όταν υπογράφτηκε το Βασιλικό Διάταγμα «Περί Συστάσεως Ολυμπίων », σύμφωνα με το οποίο τα Ολύμπια διοργανώνονται κατά πάσαν τετραετίαν.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Αθηνά », στο τεύχος της 20 ης Αυγούστου 1858:
«Η Α.Μ. η Βασίλισσα υπέγραψε χθες το διάταγμα περί της συστάσεως των Ολυμπιακών Αγώνων οίτινες θέλουσι τελείσθαι ανά πάσαν τετραετίαν και διαρκείν οκτώ ημέρας.»
Στις 30 Σεπτεμβρίου 1858, τέσσερα χρόνια πριν τη γέννηση του βαρόνου Πιέρ ντε Κουμπερτέν, εκδόθηκε από την Επιτροπή Ολυμπίων ο Κανονισμός Περί Συγκροτήσεως των Ολυμπιακών Αγώνων , στον οποίο χαρακτηριστικά αναφέρεται:«Οι καλόμενοι να αγωνισθούν εν τοις Ολυμπιακοίς Αγώσιν, οφείλουσι να δημοπιήσωσι τούτο απ’ ευθείας προς την επί των Ολυμπίων Επιτροπήν. »
Η γενική προκήρυξη αναβίωσης και διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων εξειδικεύτηκε με τους όρους τέλεσης κάθε αγωνίσματος.
Στις 30 Σεπτεμβρίου 1858, τέσσερα χρόνια πριν τη γέννηση του βαρόνου Πιέρ ντε Κουμπερτέν, εκδόθηκε από την Επιτροπή Ολυμπίων ο Κανονισμός Περί Συγκροτήσεως των Ολυμπιακών Αγώνων, στον οποίο χαρακτηριστικά αναφέρεται:«Οι καλόμενοι να αγωνισθούν εν τοις Ολυμπιακοίς Αγώσιν, οφείλουσι να δημοπιήσωσι τούτο απ’ ευθείας προς την επί των Ολυμπίων Επιτροπήν»
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες που διοργανώθηκαν στην Αθήνα στις 15 Νοεμβρίου 1870 αναβίωσαν το θεσμό με απόλυτη επιτυχία.
Επιπλέον των στοιχείων που αναβίωσαν από την αρχαιότητα, προστέθηκαν νέα χαρακτηριστικά που επιβιώνουν έως σήμερα:η Τελετή Έναρξης, ο Ολυμπιακός Ύμνος, οι Αθλητικές Ενδυμασίες, η Χρονομέτρηση, η Βράβευση των τριών πρώτων αθλητών, η Απονομή Μεταλλίων, η απονομή Διπλωμάτων, οι Χορηγοί, η παρουσία γυναικών στις κερκίδες, η Τελετή Λήξης.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1870 ξεκίνησαν με την ανάκρουση του πρώτου Ολυμπιακού ύμνου, σε στίχους του καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Ορφανίδη και μουσική του μουσικοσυνθέτη Ραφαήλ Παριζίνη:
«Ίτε παίδες κλεινοί των Ελλήνων
σας καλεί δαφνηφόρος αγών
εν Σταδίω τιμής και κινδύνων
ας εισέλθη καθείς σας σφριγών.
Όσοι έχετε βράζον το αίμα
και τα στήθη σας δόξα κεντά
όσοι έχετε πύρινον βλέμμα
σας η Νίκη εδώ χαιρετά.
Μιμηταί των προγόνων φανήτε
ας σας βρέξη αμίλλης ιδρώς
και το καύχημα πάλιν γενήτε
νέα τέκνα της νέας Μητρός.
Με χαράν η Ελλάς θ’ ατενίση
τον χορόν των καλών νικητών
κι’ η του Ζάππα σκιά θα σκιρτήση
εις τους πρώτους θριάμβους αυτών.
Ας παλαίση το θάρρος προς θάρρος
νους προς νουν και ισχύς προς ισχύν
είν’ ο άνανδρος άχρηστον βάρος
κι’ είναι ήρως ο έχων ψυχήν.
Χαίρε άναξ κλεινέ των Ελλήνων
υπό σε νέα άρχετ’ ηώς
νέον μέλλον το Έθνος λαμπρύνον
μετ’ αυτού ας σε σκέπ’ ο Θεός.»
Η Εφημερίδα Αλήθεια (16 Νοεμβρίου 1870, αρι. 1261) γράφει:
«Μετά πάροδον πολλών αιώνων καθ’ ους πάντες οι εθνικοί αγώνες ηφανίσθησαν από προσώπου Ελλάδος το δε κάλλιστον των Αθήνησιν μεγαλοπρεπών κτιρίων το Παναθηναϊκόν Στάδιον παρέστην εις την ταπεινοτέρα αφάνεια και μόλις ίχνη αυτού εναπέμειναν επέπρωτο εν ταις ημέραις ημών να επανέλθη τούτο εις την ζωήν.
Το Παναθηναϊκόν Στάδιον υπήρξε χθες δι’ όλης της ημέρας το συγκείμενον μέρος, εις ο συνέρρευσαν πολλαί μυριάδες λαού, θεασάμεναι αυτόθι τους τελεσθέντας Ολυμπιακούς ή γυμναστικούς αγώνας …
Έτι προ της μεσημβρίας χθες ο κόσμος έσπευδεν εις το Στάδιον ίνα καταλάβη θέσιν. Περί την 1 ώραν μ.μ. έφθασαν αυτόσε αι Α.Α.Μ.Μ. Την στιγμήν εκείνην πάντα τα πέριξ ήσαν κατακεκαλυμμένα θεατών. Υπό τον ήχον της μουσικής ήρξαντο οι αγώνες συμφώνως προς το πρόγραμμα της επιτροπής, εν όψει του παρισταμένου πλήθους και υπό τον ακριβή και αυστηρόν έλεγχον των ελλανοδικών κκ. Φιλ. Ιωάννου Κ. Βουσάκη κ.ά.
Οι αθληταί ευπρεπώς και ομοιομόρφως εσταλμένοι, δίκην των αρχαίων, εξετέλεσαν τους εν τω προγράμματι άθλους διά πολλής ακριβείας και κανονικότητος. Ανά πάσαν δεν ανάρρησιν Ολυμπιονίκου εδίδετο αυτώ από των χειρών του βασιλέως ή της βασιλίσσης τα εκ στεφάνου ή κλάδου ελαίας ή δάφνης βραβεία, παρόντος του προέδρου κ. Χρηστίδου. Και υπό τα μάλλον παρατεταμένα και μάλλον ζωηρά χειροκροτήματα των θεατών και παιανιζούσης της μουσικής.
Ποτέ άλλοτε δεν παρεστάθη εν Αθήναις πανηγυρικώτερον και μάλλον ευχάριστον και φαιδρόν θέαμα, και αυτή η κατάστασις της ημέρας συνεβάλετο όπως η εθνική αυτή εορτή καταστή λαμπροτέρα. Τρισμύριοι ίσως πολίται πάσης ηλικίας και τάξεως και παντός γένους διέμειναν υπέρ τας τέσσαρας ώρας υπαίθριοι, χωρίς το παραμικρόν άτοπον ουδαμού να παρατηρηθή …
Εν Αθήναις το πλείστον του πληθυσμού κατέλιπε την πόλιν και διημέρευσεν εν τω Σταδίω, εκ δε του Πειραιώς, χάρις εις τον σιδηρόδρομον, υπερδισχίλιοι ανέβησαν εις Αθήνας, δεν έλειψαν δε και τα πέριξ των Αθηνών να μετάσχωσιν εν μεγάλω αριθμώ. Πάντες ανεχώρησαν περί την δύσιν του ηλίου φαιδροί και αγαλλόμενοι επί τοις γενομένοις. Άπειροι μεταξύ των θεατών διεκρίνοντο αλλογενείς και ξένοι, μάρτυρες και ούτοι των προκειμένων αγώνων».
Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Αιών» στο φύλλο της 16 ης Νοεμβρίου 1870:
«Το Παναθηναϊκό Στάδιο υπήρξε χθες, καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, το μέρος στο οποίο συνέρρευσαν πολλές χιλιάδες λαού, ως θεατές των τελεσθέντων Ολυμπιακών Αγώνων ... Μετά από την πάροδο πολλών αιώνων, στη διάρκεια των οποίων οι Ολυμπιακοί Αγώνες είχαν αφανισθεί από προσώπου Ελλάδας και το καλύτερο και μεγαλοπρεπέστερο κτίριο των Αθηνών βρισκόταν σε πλήρη αφάνεια και εγκατάλειψη, αυτή την ημέρα επανήλθαν στη ζωή ».
Η Εκθεση της Επιτροπης
Μετά το τέλος των Αγώνων, η αγωνόδικος επιτροπή (αποτελεσθείσα εκ των καθηγητών του Πανεπιστημίου Φιλίππου Ιωάννου, Κωνστ. Βουσάκη και Γ. Παπαδόπουλου και του Γυμνασιάρχου των αγώνων Ιουλίου Ένιγγ) υπέβαλε στην Επιτροπή των Ολυμπίων την ακόλουθη έκθεση:
«Η συρροή των θεατών η μέχρι δακρύων συγκινήσασα τους αναπολήσαντας τας ημέρας της προγονικής ευκλείας καθώς και ο υπό πολλών εκφρασθείς πόθος του να κατασταθή πρακτικώτερος ο αρτισύστατος ούτος θεσμός των Ολυμπιακών αγώνων , σαφώς επεμαρτύρουν ότι η εθνική συνείδησις επεζήτει και την κοινωνικήν του εφαρμογής επ’ αγαθώ της καθ’ ημάς γενεάς.
Ούτω δε και μόνον οι Ολυμπιακοί Αγώνες, τους οποίους η ευσεβής σκιά του Ευαγγέλη Ζάππα πειράται ν’ ανακαλέση εις την ζωήν δύνανται να ευοδωθώσιν, χορηγούντων εις τούτο και των εκτελεστών της διαθήκης, διότι ουδεμία άλλη χρήσις των χρημάτων τούτων δύναται να γίνη σκοπιμώτερον προς τα εκπαιδευτικά του Έθνους συμφέροντα ...»
Η Εφημερίς Αλήθεια (16 Νοεμβρίου 1870, αρι. 1261) αναφέρει:
Η Α.Μ. ο Βασιλεύς έπεμψε χθες την νύκτα δι’ ενός των υπασπιστών Του προς τον κ. Χρηστίδην την εξής αντίγραφον επιστολήν Του μετά του Μεγαλοσταύρου.
«Κύριε Χρηστίδη!
Η επιτυχία της Εκθέσεως και των Ολυμπιακών Αγώνων , δι’ ων επραγματοποιήθη ο γενναίος και πατριωτικός σκοπός του ευεργέτου της Ελλάδος Ζάππα , μεγάλη δε περιεποιήθη τιμή εις το έθνος, ούτινος η πρόοδος κατέστη ήδη αναμφίβολος, οφείλεται ιδίως εις τον ζήλον και την φιλοπονίαν υμών, διό ως δείγμα τες τε ευαρεσκείας και της ιδιαιτέρας υπολήψεώς Μου, απονέμω υμίν τον Μεγαλόσταυρον του Σωτήρος, και συγχαίρω επί τη τιμή ταύτη, ης δικαίως αξούσθε .
Εν Αθήναις τη 15 Νοεμβρίου 1870,
Όλως Υμέτερος
ΓΕΩΡΓΙΟΣ»
Οι πρωτοι διεθνεις Ολυμπιακοι Αγωνες
Η αναβίωση των Ολυμπιακών είναι διαφορετικό ζήτημα από τη διεθνοποίησή their. Οι Ολυμπιακοί του 1896 συνιστούν τη δεύτερη διοργάνωση των Αγώνων και την πρώτη διεθνή, με τη συμμετοχή αθλητών από 14 κράτη. Ε φόσον οι Ολυμπιακοί Αγώνες της αρχαιότητας διεξάγονταν μόνο στην Ελλάδα, η διοργάνωσή τους το 1870 στο Παναθηναϊκό Στάδιο της Αθήνας συνιστά την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων στη σύγχρονη εποχή.
Το ιστορικό αυτό δεδομένο εξηγεί και την ικανότητα των Ελλήνων να διοργανώσουν άρτια τους Αγώνες του 1896 σε δύο μόλις χρόνια από την ανάθεσή τους το 1894 . Σημειωτέον ότι ακόμα και στη σημερινή εποχή, από την ημερομηνία ανάθεσής τους το 1997 μεσολάβησαν επτά έτη μέχρι τη διεξαγωγή τους το 2004. Επιπροσθέτως, εξηγεί τους λόγους για τους οποίους, ενώ οι Αγώνες του 1900 ανατέθηκαν στο Παρίσι στην ίδια συνεδρίαση με την Αθήνα το 1894, παρότι οι Γάλλοι είχαν έξι χρόνια για να προετοιμάσουν την τέλεσή τους, δεν κατάφεραν να διοργανώσουν Αγώνες, τουλάχιστον με τη μορφή που είναι σήμερα αντιληπτή.
Ως αποτέλεσμα του ενθουσιασμού που είχαν προκαλέσει η αναβίωση των Αγώνων το 1870, οι αρχαιολογικές ανακαλύψεις στην Ολυμπία το 1881 και στους Δελφούς το 1893, κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Αθλητικού Συνεδρίου που διεξήχθη στο Παρίσι το 1894, ο βαρώνος Πιέρ ντε Κουμπερτέν πρότεινε τη διοργάνωση Διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων ανά τετραετία. Εκ μέρους της Ελλάδας προσκλήθηκε να λάβει μέρος ο Πανελλήνιος Γυμναστικός Σύλλογος και ο Ιωάννης Φωκιανός ορίσθηκε επίτιμος Αντιπρόεδρος του Συνεδρίου. Τελικά, τον Πανελλήνιο εκπροσώπησε στο Συνέδριο (κατόπιν προτάσεως του Φωκιανού) ο Δημήτριος Βικέλας, ο οποίος διέμενε στο Παρίσι και υπέβαλε υπόμνημα που συνέταξε ο Φωκιανός , στο οποίο ανέφερε ότι «το ένδοξο όνομα των Ολυμπιακών Αγώνων ανεκλήθη ήδη στη ζωή, χάρη στη μεγαλοδωρία των Ευαγγέλη και Κωνσταντίνου Ζάππα ».
Κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου αποφασίστηκε η σύσταση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, εκλέχθηκε Πρόεδρος αυτής ο Δημήτριος Βικέλας, αποφασίστηκε η διοργάνωση των Διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων ανά τετραετία με τη μορφή παγκοσμίων πρωταθλημάτων και ανατέθηκε η τέλεση των πρώτων Διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 1896.
Το πρόγραμμα των Διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 1896 βασίστηκε στο αντίστοιχο των Ολυμπιακών Αγώνων του 1870. Η διάκριση μεταξύ ερασιτεχνών και επαγγελματιών, ο Ολυμπιακός Ύμνος, οι τελετές έναρξης και λήξης, τα διπλώματα, τα μετάλλια, οι αθλητικές ενδυμασίες ακόμη και οι χορηγοί ήταν μερικά από τα χαρακτηριστικά που δεν υπήρχαν στην αρχαιότητα και κληροδοτήθηκαν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1870 στους Διεθνείς Ολυμπιακούς Αγώνες
Στο πρώτο άρθρο του, ως πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής , το 1894, ο Δημήτρης Βικέλας έγραψε:«Το ένδοξο όνομα των Ολυμπιακών Αγώνων έχει ήδη αναβιώσει στην Αθήνα χάρη στη γενναιοδωρία δύο Ελλήνων, του Ευαγγέλη και του Κωνσταντίνου Ζάππα. Ο στόχος της αναβίωσης ήταν η διοργάνωσή τους κάθε τέσσερα χρόνια. »
Στο κύριο άρθρο του πρώτου φύλλου του Δελτίου της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής με τον τίτλον «Αθήναι 1896 », ο Πιέρ ντε Κουμπερτέν έγραψε:
«Το αθλητικόν συνέδριον εκφράσαν την ευχήν όπως οι Διεθνείς Ολυμπιακοί Αγώνες τελεσθούν το πρώτον εις τας Αθήνας τω 1896, δεν έκαμε τίποτε άλλο ειμή να αποδώση τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Η γόνιμος ιδέα της ανασυστάσεως των Αγώνων τούτων είναι ιδέα εξαιρετικώς ελληνική ».
Πρόθεση του Βικέλα ήταν η Επιτροπή Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων να λειτουργήσει ως βάση για τη διοργάνωση των Αγώνων του 1896. Όμως παρότι ενημερώθηκε για τη διοργάνωση του Συνεδρίου και προσκλήθηκε σε αυτό, όχι μόνο δεν συμμετείχε αλλά απέστειλε επιστολή το Νοέμβριο του 1894 προς τον Coubertin με την οποία τον απέτρεπε ακόμα και να επισκεφτεί την Αθήνα, αναφέροντας:«Εις εν νεαρόν έθνος η ακριβής αντίληψις του θεσμού των αθλητικών αγωνισμάτων δεν υφίσταται ποσώς », προτείνοντάς του να περιμένει τη διοργάνωση των Αγώνων στο Παρίσι το 1900.
Τελικά, η έναρξη των πρώτων Διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων έγινε την 25η Μαρτίου του 1896, σύμφωνα με το σχέδιο Νόμου που είχε υποβάλει ο Παναγιώτης Σούτσος το 1835 (για την καθιέρωση της Εθνικής Εορτής) και ο Ευαγγέλης Ζάππας το 1856 (για τη μόνιμη ανά τετραετία τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα).
Το πρόγραμμα των Διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 1896 βασίστηκε στο αντίστοιχο των Ολυμπιακών Αγώνων του 1870. Η διάκριση μεταξύ ερασιτεχνών και επαγγελματιών, ο Ολυμπιακός Ύμνος, οι τελετές έναρξης και λήξης, τα διπλώματα, τα μετάλλια, οι αθλητικές ενδυμασίες ακόμη και οι χορηγοί ήταν μερικά από τα χαρακτηριστικά που δεν υπήρχαν στην αρχαιότητα και κληροδοτήθηκαν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1870 στους Διεθνείς Ολυμπιακούς Αγώνες.
Στην επιστολή που απέστειλε ο Πρώτος Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής Δημήτρης Βικέλας μετά τη επιτυχία της διεθνούς διοργάνωσης προς τον Coubertin και όλα τα μέλη της τον Μάϊο του 1896, ξεκαθαρίζει εν συντομία τη ιστορία της αναβίωσης των Αγώνων:«Όπως γνωρίζετε, η ιδέα της αναβίωσης των αρχαίων Αγώνων ανήκε στον Ευαγγέλη Ζάππα, ο οποίος τους ίδρυσε δίνοντάς τους το όνομα Ολυμπιακοί. Αυτοί οι αγώνες δεν ήταν διεθνείς. Η επιτυχία των Διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 δημιούργησε την επιθυμία για την επανάληψή τους… Το όνομα των Ολυμπιακών Αγώνων αποκαταστάθηκε στην ιστορία από τη δωρεά του Ευαγγέλη Ζάππα ».
Η υπέρ κάθε προσδοκίας επιτυχία των Διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων των Αθηνών οδήγησε τον Βασιλιά Γεώργιο να εκφράσει την ημέρα της λήξης τους δημοσίως την ευχή για μόνιμη τέλεση των Αγώνων στην Αθήνα. Καθώς οι Διεθνείς Αγώνες του 1900 είχαν ήδη ανατεθεί στο Παρίσι – για να διοργανωθούν ως μέρος της Παγκόσμιας Έκθεσης – ο Βικέλας πρότεινε τη μόνιμη οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα ανά τετραετία στα ενδιάμεσα έτη και ζήτησε τη σύγκληση του δεύτερου Διεθνούς Ολυμπιακού συνεδρίου το 1897, στο οποίο, όμως, η Ελλάδα τελικά δεν παρέστη. Το 1899 ψηφίστηκε με το Νόμο ΒΧΚΑ’/1899 η δημιουργία της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων με σκοπό την ανά τετραετία εξακολούθηση των τελεσθέντων Αγώνων του 1896.
Οι Ολυμπιακοι Αγωνες του 1906 στην Αθηνα
Η μορφή των πρώτων Διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων που διοργανώθηκαν στην Αθήνα το 1896 αξιοποίησε αδιαμφισβήτητα όλα τα συστατικά στοιχεία της σύγχρονης Ολυμπιακής ταυτότητας.
Αντιθέτως, οι ασκήσεις που διοργανώθηκαν το 1900 στο Παρίσι με την ονομασία «EXPOSITION UNIVERSELLE de 1900, CONCOURS D΄ EΧERCICES PHYSIQUES &DE SPORTS» δεν είχαν τα ανωτέρω συστατικά των Ολυμπιακών Αγώνων χαρακτηριστικά. Μεταξύ άλλων δεν διεξήχθησαν σε στάδιο και δεν ήταν αντιληπτοί ως διακριτοί Ολυμπιακοί.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της οργανωτικής επιτροπής της Παγκόσμιας Έκθεσης Αλφρέντ Πικάρ:«ο αθλητισμός είναι μια άχρηστη και γελοία δραστηριότητα ».
H ονομασία «Ολυμπιακοί Αγώνες» δεν αναφερόταν σε κανένα σημείο της διοργάνωσης. Το πρόγραμμά τους είχε τοντίτλο «Programmes des Concours Internationaux Nationale 1900, Exposition Universelle Internationale de 1900. Concours Internationaux d’ Exercises Physiques et de Sports. Paris, Imprimerie Nationale 1900».
Ο ίδιος ο Πιέρ ντε Κουμπερτέν δήλωσε ότι:« Οι ασκήσεις που έγιναν στο Παρίσι το 1900 δεν μπορούν να χαρακτηρίζονται ως Ολυμπιακοί Αγώνες»
Όπως αναφέρει ο Ιωάννης Χρυσάφης, Διευθυντής της Σωματικής Αγωγής παρά τω Υπουργείω της Παιδείας και επικεφαλής του Τμήματος Φυσικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αθηνών:«οι αγώνες αυτοί αποκαλούνται Διεθνείς διαγωνισμοί σωματικών ασκήσεων και ουχί Ολυμπιακοί Αγώνες .»
Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή δεν συμμετείχε στη διεξαγωγή των ασκήσεων και κανένα μέλος της δεν παρευρέθηκε.
Ο Πιέρ ντε Κουμπερτέν δήλωσε ότι:« οι ασκήσεις που έγιναν στο Παρίσι το 1900 δεν μπορούν να χαρακτηρίζονται ως Ολυμπιακοί Αγώνες ».
Οι διαγωνισμοί που διεξήχθησαν το 1904 στο Σαίντ Λούις στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης έθεσαν σε κίνδυνο ακόμη και τη μελλοντική τέλεση των Αγώνων. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής με τον τίτλο «Lost in chaos», «δυστυχώς επανέλαβαν όλα τα λάθη του 1900 . Οι διάφορες εκδηλώσεις ήταν διεσπαρμένες σε διάφορα σημεία για περισσότερους από τέσσερις μήνες και χάθηκαν στο χάος μιας διεθνούς έκθεσης που εόρταζε την εξαγορά της Λουϊζιάνα από τους Γάλλους». Ανάμεσα σε άλλα ευτράπελα, διοργανώθηκαν οι «Μέρες Ανθρωπολογίας» στο αποκαλούμενο «Human Zoo», ώστε να εξετάσουν τις φυσικές ικανότητες των «πρωτόγονων» - όπως αποκαλούσαν τους αυτόχθονες - με στόχο την «απόδειξη της ανωτερότητας της λευκής φυλής».
Η επιβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων οφείλεται στη διοργάνωση των Διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων του 1906 στην Αθήνα, όπου διεξήχθησαν αποκλειστικά και μόνο αθλητικοί Αγώνες.
Ο Πιερ ντε Κουμπερτέν παραδέχτηκε στα απομνημονεύματά του, για τους Αγώνες του 1906, πως «αυτοί ήταν οι καλύτεροι Αγώνες από όσους είχαν μέχρι τότε διοργανωθεί.»
Η διοργάνωση των Β΄ Διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων του 1906 προέκυψε ως μια συμβιβαστική λύση μεταξύ της Ελλάδας - που ζητούσε επιτακτικά τη μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα για να διασώσει το θεσμό - και του βαρόνου ντε Κουμπερτέν. Η λύση που βρέθηκε από κοινού ήταν να διεξάγονται κάθε δύο χρόνια οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αθήνα και κάθε τέσσερα χρόνια οι Διεθνείς Ολυμπιακοί Αγώνες σε μια διαφορετική χώρα του κόσμου.
Η έναρξη των Αγώνων του 1906 έγινε στο Παναθηναϊκό Στάδιο, παρουσία του Βασιλιά Γεωργίου Α’, του Βασιλιά Εδουάρδου της Μ. Βρετανίας και 75.000 θεατών. Οι ξένοι αθλητές έμεναν στο Μέγαρο των Ολυμπίων (Ζάππειο), που ήταν και το πρώτο Ολυμπιακό Χωριό.
Ο Πιερ ντε Κουμπερτέν παραδέχτηκε στα απομνημονεύματά του ότι «αυτοί ήταν οι καλύτεροι Αγώνες από όσους είχαν μέχρι τότε διοργανωθεί. »
Σύμφωνα με την επίσημη άποψη της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής :
«Οι Διεθνείς Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας του 1906 , δυστυχώς σήμερα αποκαλούνται "Μεσοολυμπιάδα" παρά το γεγονός ότι είχαν διεξαχθεί υπό την αιγίδα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, η οποία μέχρι το 1972 τους συμπεριλάμβανε στον επίσημο Ολυμπιακό Οδηγό της και σε όλα τα σχετικά στατιστικά στοιχεία που εξέδιδε».
Η ονομασια των Ολυμπιακων Αγωνων
Η ονομασία της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά επισήμως στη σύγχρονη εποχή στις 30 Σεπτεμβρίου 1858, με τον «Κανονισμό Περί Συγκροτήσεως των Ολυμπιακών Αγώνων» και τον «Κανονισμό των Ολυμπιακών Αγώνων» που συνέταξε η Επιτροπή Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων κατ’ εφαρμογή του από 19 Αυγούστου 1858 Βασιλικού Διατάγματος (ΦΕΚ αριθμ.38) «Περί συστάσεως Ολυμπίων. »
Αδιάψευστα τεκμήρια της ιστορικής αλήθειας αποτελούν τα εισιτήρια και τα διπλώματα των διοργανώσεων:
Το εισιτήριο των Αγώνων του 1870 αναγράφει:
«1870 ,
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ,
Εισιτήριον προσωπικόν, Εν τω Παναθηναϊκό Σταδίω, Κυριακή 15 Νοεμβρίου.»
Το εισιτήριο των Αγώνων του 1896 αναγράφει:
«Εισιτήριο Διαρκές,
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ .»
Το δίπλωμα των Αγώνων του 1896 αναγράφει:
«ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ,
Απονέμεται το δίπλωμα τούτο τω... νικήσαντι εν τω αγωνίσματι...»
Το δίπλωμα των ασκήσεων του 1900 αναγράφει:
«REPUBLIQUE FRANCAIS,
EXPOSITION UNIVERSELLE de 1900,
CONCOURS D΄ EΧERCICES PHYSIQUES &DE SPORTS. »
H ονομασία «Ολυμπιακοί Αγώνες» δεν αναφέρεται σε κανένα σημείο της διοργάνωσης.
Το δίπλωμα των διαγωνισμών του 1904 αναγράφει:
«UNITED STATES OF AMERICA,
UNIVERSAL EXPOSITION SAINT LOUIS 1904,
The International Jury of Awards has conferred
A GRAND PRIZE to …»
Το δίπλωμα των Αγώνων του 1906 αναγράφει:
«Β΄ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ,
Απονέμεται το δίπλωμα τούτο τω... μετά μεταλλίου...ενίκα νίκην»
*Ο Δημήτρης Τζιώτης είναι Σύμβουλος Στρατηγικής. Στον τομέα του αθλητισμού έχει σχεδιάσει την στρατηγική για τη διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004, την Πολιτιστική Ολυμπιάδα, την Ολυμπιακή Εκεχειρία και τη Διεθνή Ολυμπιακή Ακαδημία. Το βιβλίο του " H ιδέα του φωτός" αναδεικνύει μια διαφορετική και άγνωστη, σε πολλούς, πτυχή της πραγματικής ιστορίας πίσω από την αναβίωση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων.